On jest pośród nas – uroczystość Bożego Ciała w Witkowicach
“Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba,
pod przymiotami ukryty chleb.
Zagrody nasze widzieć przychodzi
i jak się dzieciom Jego powodzi.”
Mszą św. w kościele pw. św. Michała Archanioła rozpoczęły się 4 czerwca uroczystości Bożego Ciała w Witkowicach. W homilii kapłan podkreślił, że święto to przypomina katolikom, że nie są sami, że Jezus jest zawsze pośród nich. Odnosząc się do proklamacji wypowiadanej w czasie każdej Mszy św. duchowny wyjaśniał, że uroczystość Bożego Ciała to uczczenie szczególnej obecności Jezusa w sakramencie Eucharystii, kiedy wspomina się Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa.
Analizując znaczenie procesji w dzisiejszych czasach duchowny zaznaczył, że w ten sposób kościół nie tylko celebruje Eucharystię, ale Jezus wychodzi z nami poza mury kościoła, na ulice naszych miejscowości, abyśmy uświadomili sobie, że On chce być z nami, w naszych troskach i radościach, chce zamieszkać w nas na zawsze.
Boże Ciało to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu. Po liturgii eucharystii następuje procesja do czterech ołtarzy. Przy każdym z nich odmawia się modlitwy i czyta Ewangelię. Na zakończenie procesji kapłan udziela wiernym błogosławieństwa.
Tegoroczna procesja do czterech ołtarzy w Witkowicach, z udziałem przedstawicieli lokalnych organizacji oraz licznie zgromadzonych mieszkańców, wiodła ulicą Dworską. Ołtarze przygotowane zostały przez Ochotniczą Straż Pożarną, Firmę “Autokontener” wraz z Sołtysem Panem Marianem Zarębą, Koło Gospodyń i Gospodarzy Wiejskich oraz Klub Sportowy “Orzeł” Witkowice.
Uczestnictwo w procesji – to publiczna manifestacja wiary. Jest to jedno z głównych i najbardziej uroczystych świąt obchodzonych przez Kościół Katolicki. Historia uroczystości Bożego Ciała sięga średniowiecza.
Bezpośrednią przyczyną ustanowienia święta Bożego Ciała były objawienia Julianny Cornillon z Francji, która w 1209 r. miała widzenia jasnej tarczy księżyca z zarysowaną ciemną plamą. Widzenia te zostały zinterpretowane jako skutek braku wśród świąt kościelnych dnia poświęconego Najświętszemu Sakramentowi. Pod wpływem tych widzeń biskup Robert w 1246 r. ustanowił takie święto dla diecezji Liege. W 1252 r. zostało ono rozszerzone na Germanię. W 1264 r. papież Urban IV bullą „Transiturus” ustanowił święto Bożego Ciała dla całego Kościoła.
Na termin obchodów Bożego Ciała wyznaczono czwartek w oktawie Trójcy Przenajświętszej, jako upamiętnienie przeistoczenia chleba i wina w ciało i krew Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, jednak z powodu śmierci papieża Urbana IV jego bulla w tej sprawie nie została ogłoszona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII w 1317 r.
Pierwsze procesje w uroczystość Bożego Ciała odbyły się w latach 1265-75 w Kolonii, w Niemczech. Niesiono podczas nich krzyż z Najświętszym Sakramentem. Pod koniec XV w. procesje były już powszechne w Niemczech, Anglii, Francji, w północnych Włoszech i Polsce. Budowano cztery ołtarze jako stacje procesyjne. W uroczystym pochodzie ze śpiewem uczestniczyło duchowieństwo, cechy rzemieślnicze, bractwa kościelne, szkoły i rzesze wiernych. Od dawna znany jest również zwyczaj, że do kościoła na czas Oktawy Bożego Ciała przynoszono wianki z ziół i ziemię z pól. Po zakończonej oktawie brano ziemię i kładziono na polach prosząc Boga o dobre plony, wianki natomiast wieszano na ścianach domostw. Wianki te miały ciekawe zastosowanie. Otóż, gdy zmarł jakiś domownik, kładziono mu je pod głowę, natomiast zmielone zioła z tychże wianków podawano z wodą chorym zwierzętom aby przywrócić je do zdrowia.
Głównym celem obchodów Bożego Ciała jest publiczne wyznanie wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie mu czci i podziękowanie za łaski płynące przez ten sakrament, a także przebłaganie go za zniewagi wyrządzone przez ludzką słabość. Od czasów reformacji, która zakwestionowała obecność Chrystusa pod postacią chleba i wina, procesje Bożego Ciała stały się manifestacją wiary.
W Polsce święto to obchodzi się w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. W niektórych krajach przenoszone jest na kolejną niedzielę.
Jako pierwszy obchody święta Bożego Ciała w Polsce wprowadził w diecezji krakowskiej w 1320 r. bp Nanker. Już w XIV w. procesje odbywały się w Płocku. W późnym średniowieczu i renesansie największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała.
Boże Ciało w Polsce jest dniem wolnym od pracy. We Włoszech np. jest zwykłym dniem pracy. Kiedy w 1870 r. przestało istnieć Państwo Papieskie, zrezygnowano wówczas z organizowania procesji w Wiecznym Mieście. Zwyczaj ten przywrócił dopiero Jan Paweł II w pierwszym roku swego pontyfikatu. Jego następcy tradycję tę podtrzymali.
Autor: Kamilla Frysztacka
Opublikowano 4 czerwca 2015